Öykü ve Şiirlerin Kaynağı Üzerine Kısa Bir Not

 

Doğru anı kaçırdığımız ya da hiç bulamadığımız için dile getiremediğimiz bir yığın duygu ve düşünce birikir, deneyimin ve zamanın ruhumuzda yarattığı oyuklarda. Öykü ve şiir buralarda birikip demlenir. Esas olan, bir anı diğerlerinden ayıran o ince katmanı bulabilmek, orada saklanıp unutulanı görünür hale getirmektir.
Öykü ve şiir varoluşumuzda büyük yarılmalar yaratan bu tür anları yakalayıp fotoğrafını çekmeye çalışır. Böyle anlarda varlığımız sürekli başkalarına çarpsa da aslında başkalarında da kendine çarpar. Ötekini, içinde bulunduğumuz durumu sorgular gibi göründüğümüzde aslında sorguladığımız kendimizizdir. Çünkü insan kendini ötekinde tanır.